بوی ماه مدرسه

بوی ماه مهر به رنگ لبان تو آغشته است

و سنگ فرشگاه دانش به بوی همه چیز و هیچ

ومیله ها تصویر سه در چهاری از تو را درخود دارند.

و سه چها بار است که تصویر تو خواسته از ذهنم پاک شود

به میله بوسه می زنی

و نگاهت تا آسمان می رود 

اماپارازیت نگاهشان

آسمان را هم از دسترس خارج کرده

و خارج کرده مرا از این ته ران

کاش پشت میله های میلاد میلولیدی

از درد زمین این زمان

می پوسیدی

 به آسمان تو نگاه مر کردم

و میلاد خدا را و تو را ....