شبانه روز آدمهای تنها

تماشای فیلم شبانه روز تجربه‌ای بود برای تماشاگرانی که توقعشان کمی بیشتر از حد معمول باشد . این فیلم با روایتی متفاوت از فیلم‌های معمول و کلاسیک چهار داستان متفاوت را به تصویر می کشد . داستانهایی با موضوع عشق و تنهایی و پنهان کاری و  ...که در مجموع روابط زناشویی را به چالش می کشد .نکته قابل توجه درفیلم حضور پر رنگ و صاحب سبک کارگردان است . علی رغم استفاده از بازیگران ستاره سینمای ایران باز حضور کارگردانان و و مولفان اثر در فیلم بارز است .  البته از فیلم برداری منحصر بفرد فیلم و ارائه تصاویری بجا موثر و هنرمندانه توسط مدیریت فیلم برداری نباید گذشت .فیلم با وام گیری از سایر هنرها البته در صحنه هایی هر چند کوتاه از نظر امکانات برقراری ارتباط با مخاطب گستره وسیعی را برای خود ترسیم کرده . نکته قابل توجه دیگر در این فیلم استفاده از عناصر بصری و رنگ بندی ها و جنس بازی های متفاوت برای دادن هویت های ویژه به هر داستان است . اینکه تماشاگر برای هرکدام از داستان ها هویتی ویژه و خاص احساس می کند باعث می شود در برقراری ارتباط با اثر موفق تر  باشد .  در مورد کیفیت بازی ها ُ نقش درام و فیلم نامه باید گفت که بجز اپیزود فوژان که هم از ضعف داستان و فیلم نامه رنج می برد و هم از ضعف بازی ها خوشبختانه دیگر داستانها نمره قابل قبولی می گیرند . بهر حال اقدام به ساخت آثاری که از نظر فرم و ساختار متفاوت با آثار معمول باشند یک اقدام جسورانه است که البته همیشه هم به نتیجه مثبت و شکل گیری اثری هنرمندانه منجر نمی شود . اما در این فیلم بدلیل نگاه با اهمیت تر به مخاطب با وجود ساختار متفاوت در برقراری ارتباط وشکل دادن به یک اثر هنری کارگردانان تا حدود زیادی موفق بوده اند .  

در پایان تماشای فیلم را به دوستان توصیه می کنم .