World Dance Day 2013
از سال ۱۹۸۲ روز ۲۹ آوریل مطابق ۹ اردیبهشت به عنوان روز جهانی بزرگداشت رقص پیامی از سوی یکی از هنرمندان برجسته این شاخه هنری برای مردم سراسر جهان ارسال می شه. پیام امسال رو کوریوگرافت تایوانی لین هوای مین نوشته که ترجمه فارسی اون در زیر میاد...
این سخن در مقدمه بزرگ " کتاب ترانه ها " که مجموعه ای است از اشعار چینی قرن دهم تا هفتم قبل از میلاد آمده است :
"احساسات به جنبش در می آیند و در کلمات شکل می بندند.
اگر کلمات کفایت نمیکنند به نشانه سخن می گوئیم .
اگر نشانه کفایت نمیکند به آواز می خوانیمشان .
اگر آواز کفایت نمیکند پس ناخود آگاه
دستانمان میرقصندشان و پاهایمان به آهستگی ضربه می زنند. "
رقص بیانی است قدرتمند.
با زمین و آسمان سخن می گوید.
از شادی ها، ترس ها و آرزوهایمان سخن می گوید.
رقص در حالی که حالت ذهن یک فرد را و خلق و خو و شخصیت مردم را نشان می دهد از امری نامرئی نیز صحبت می کند .
همچون بسیاری از فرهنگ ها در جهان، مردم بومی تایوان در دایره می رقصند .
پیشینیان معتقدند که شرور در بیرون دایره نگه داشته می شوند .
گرما و حس جمعی یکدیگر را با گرفتن دست یکدیگر به اشتراک می گذارند.
رقص مردم را به همدیگر نزدیک میکند .
رقص در همان نقطه ی غیاب رخ می دهد .
حرکتها به محض اتفاق افتادن غیب می شوند .
رقص فقط در آن لحظه فانی وجود دارد.
این نکته مهمی است. استعاره ای است از خود زندگی.
در عصر دیجیتال، که تصاویر میلیون ها شکل از حرکتها را ثبت می کنند
تصاویری که جذاب هستند.
اما هرگز نمی توانند جایگزین رقص شوند چرا که تصاویر بی جان هستند . رقص ستایشی است از زندگی.
بیائیم، تلویزیون خود را خاموش کنیم، کامپیوتر خود را نیز، و برقصیم.
خودتان را ابراز کنید با ابزار ایزدی ومقدس تان که همان بدنمان است.
بیائیم برقصیم و در امواجی از احساسات به مردم بپیوندیم.
بیائیم این لحظه گرانبها و فانی را از دست ندهیم .
بیائیم زندگی را جشن بگیریم با رقص.
این متن توسط مجید سرنی زاده و نوید گرگین ترجمه شده است .
