تکنولوژی های جدید بستری برای تغییر سبک زندگی جوامع ایجاد میکنند ، نکته ای که پیشرفتهای تکنولوژیک در حوزه زیست فناوری ، ارتباطات و ...در دهه های اخیرآنرا تائید کرده اند . عدم شناسایی و پیش بینی این تغییرات هزینه های اجتماعی ، فرهنگی و اخلاقی زیادی را بر افراد و جوامع تحمیل میکند . در حوزه اخلاق در دهه های اخیر تلاشهای زیادی برای کنترل تبعات فناوری های نوین صورت گرفته اما به فرهنگ و سبک زندگی که می رسیم تلاش ها بسیار ناچیز است .
پارک های علم و فناوری و مراکز رشد فناوری در کشور ما به عنوان نهادهای مادر برای تبدیل ایده به محصول ، کالا و فناوری مطرح هستند . نهادهایی که به عنوان کوریدورهای علم و فناوری به عنوان زیرساختهای اصلی اقتصاد دانش بنیان مطرح هستند و رویکرد علمی و همه جانبه را در توسعه فناوری مورد توجه قرار داده اند . لذا با توجه به این رویکرد علمی در پارکها ، ضروری می نماید تغییر جهت نگاه ها به ملاحظات فرهنگی در پیرامون فضاهای فناورانه و تاثیرپذیری آن از فناوری بایستی از این مراکر آغاز گردد .
بررسی کاربرگ های طرح کسب و کار تمامی پارکهای علم و فناوری کشور نشان داده که ملاحظات فرهنگی مورد غفلت واقع می شوند . لذا می بایست در ساختار این کاربرگ ها بخشی جهت طرح و بررسی ملاحظات فرهنگی و تبعات فرهنگی ناشی از تولید محصولات فناورانه پیش بینی گردد ، ضمنا تشکیل و تدوین کمیته های فرهنگ واخلاق در فناوری در پارکها و تدوین آئین نامه هایی برای جهت دهی مناسب به گونه ای که از یک سو ملاحظات فرهنگی مورد توجه قرار گیرد و از سوی دیگر این ملاحظات مانعی بر سر راه توسعه تکنولوژی نباشند، می تواند گامی مهم باشد برای بهره برداری از فناوری در سایر حوزه های مرتبط .
بخشی از مقاله ای پژوهشی با همین عنوان نوشته من و نوید نقوی در دومین کنفرانس ملی کارآفرینی و مدیریت کسب و کارهای دانش بنیان +