روز قلم

 بوی جوراب

 ......

باری

در دوازدهمین سال به هر جهت بودنم

با پاهایی که بوی جوراب می داد

و معلمی که دهانش،

عشق می کردم

مشق امضا را  .

هیچ نیست امضایی که به من بخورد.

و اینک در دوازدهمین صفحه ای

 که خط خطی می کند

 مشق های ساده ام را معلم

دوازدهمین هزاره اشکم را می چکانم .

که دیگر مشق هایم را نمی فروشم

 به معلم

  کمی پس از اینکه

خیلی بمیرم

می دانم مشق هایم فروش خواهد رفت

به قیمت یک آدامس خوشبو کننده

حتی

و آنگاه است

که همه به من گوش خواهند داد

و خوششان خواهد آمد

از بوی آدامس

 از معلم

از پاهایم