پیکر زن همچون میدان نبرد

*جنگجوی جدید بالکان به زن دشمن نژادی اش تجاوز میکند تا به این ترتیب تیر خلاص را به دشمن نژادی اش بزند . آلت زن دشمن نژادی برایش یک میدان نبرد می شود . در هیچ جای دیگری همچون این میدان مبارزه جدید ، نفرت نژادی به این شدت دیده نمی شود .جنگجوی جدید دیگر خود را در معرض فشنگ و خمپاره و تانک قرار نمی دهد .فقط خود را در معرض فریادهای زنان قرار می دهد .اما این فریادها عزم او را برای خدمت به وطنش بیشتر می کند وبا اراده قوی تر هدفش را نشانه میگیرد .....

* صحنه دهم –نمایشنامه " پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی " نوشته " ماتئی ویسنی یک" ترجمه "تینوش نظم جو " نشرنی

تاریخ

این عکس در سال ۱۳۱۴ یا ۱۳۱۵ خورشیدِی در محل کانون بانوان ایران نزدیکی میدان حسن آباد تهران برداشته شده است

ردیف ایستاده ، از راست بچپ:   نصرت تسلیمی مقدم (حکیمى).   بدرالملوک بامداد.    بانو علوى.  اشرف نبوِی (آسا) .  مهربانو دنبلى.  اختر کیا (کامبخش)

ردیف نشسته وسط:  بتول همایون.  بانو غفارى.  اخترالملوک( آریانى ).   بانو هاجر( تربیت). ؟( حکمت). فخر عظما (عادل).  فخرالشرف ؟

ردیف نشسته بر روِی زمین: ی  منیر افخم (افخمى).  بانو (ریاضى). مهر انور ؟.   ؟.  شمس الملوک (مصاحب).

نامهای داخل پرانتز، نام همسران این بانوان میباشد که نام خانودگی آنان در دسترس نیست.

ترس

تو به آرامی آغاز به مردن میکنی ،اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی ،اگر ورای رویاها نروی ، اگر به خود اجازه ندهی که لااقل یکبار در تمام زندگیت ورای مصلحت اندیشی بروی...

پابلو نرودا