پرفورمنس آرت

دیروز برای دیدن اجرای موسی رفتم . نمی خواهم از اجرا سخن بگویم یا بنویسیم چرا که بهیچ وجه این وسوسه را در من ایجاد نکرد . اما به این بهانه صحبتهای خوبی در زمینه پرفورمنس آرت (هنر اجرا ) و حواشی آن با گل‌نسا زارعی داشتم . گل‌نسا مطالعات خوبی در این زمینه داشت و بحث ما و بعد از آن دیدن اثر  ضرورت شناخت این گرایش اجرایی را هر چه بیشترنشان می داد .متاسفانه ما در طول این سالها بنا به شنیده ها آثاری را ارائه کردیم که گاها نام هنر محیطی را بر آن گذاشتیم و گاهی نام پرفورمنس آرت را اما بی شک بسیاری از این آثار شاید نتواند این نامها را به یدک بکشد . در واقع ما بر اساس تصورات و توهمات خود و یا خواندن چندین جمله در مورد این هنر، اجراهایی را شکل دادیم و نام پرفورمنس آرت را روی آن گذاشتیم و گفتیم ساختار شکنی هم کرده ایم . اما باید گفت کدام ساختارها شکسته شده .اصلا جایگاه و تعریف ساختار شکنی در هنر اجرا کجاست ؟ هنر اجرا از چه عناصری تشکیل می شود ؟ فضا ، زمان ،بازیگر (نوازنده یا رقصنده )، مخاطب و ... چه نقشی در این هنر دارند؟تکنیک های اجرایی آن چیست ؟ ابزار کار چیست ؟ اندیشه و فکر اصلی چه جایگاهی در این هنر دارد ؟ نقطه تمایزش با اجرای نمایش خیایانی ، سیرک ، هنر مفهومی ، شعبده بازی ، هنر محیطی و هنرهای کلاسیک تجسمی در چیست ؟ موضوع این هنر چیست ، تعریفش از مخاطب چیست ؟ کدام بخش ازتن و روان مخاطب را هدف قرار می دهد ؟چه نوع نگاهی به احساسات مخاطب دارد ؟ چگون به گرایش های روانی مخاطب می پردازد ؟ آیا با زبانی عریان از بزنگاههای زندگی انسان سخن می گوید ؟ آیا معنا و مفهوم در لفافه ای از ترکیب زیبایی شناسی و قواعد کلاسیک و ... ارائه می گردد؟ 

اما مهمترین نکته نوع ارتباطی است که اثر قرار است با مخاطب برقرار کند . 

آیا این ارتباطی منفعل باید باشد ؟  

یا نه  می تواند ارتباطی فعال باشد ؟ 

 ....... 

  اینها و بسیاری سئوالات دیگر بی شک راهنمای درک و تحلیل هنر اجرا خواهند بود . 

در همین مورد :  

سخنرانی احمد دامود   ، محمود رضا رحیمی ،روزنامه اعتماد ، باوبند بهپور ،Marina Abramovic

حرکت تئاتر هرمزگان در مسیر جهانی شدن

 در این لحظه‌ای که من این متن رو می‌نویسم قرار بود نمایش مکبث‌زار  کاری از ابراهیم پشتکوهی اولین اجراش رو  در سالن THE GARAGE INTERNATIONAL  تموم کرده باشه و تماشاگرانی که بلیط ۱۵ یورویی خریدن بعد از دیدن ۷۵ دقیقه نمایش سالن رو ترک کنن . فرصت اجرای عمومی نمایشی از هرمزگان در کشور فرانسه می تونست مغتنم باشه و نمی بایست از دست می رفت .نمی‌دونم که آیا هنوز امکان رفتن به اونجا هست یا نه اما امیدوارم این آرزو محقق بشه . یک واقعیت که از حال و هوای تئاتر هرمزگان میشه مشاهده کرد اینه که تئاتر ما داره خودش رو بین المللی میکنه و می خواد فراتر از مرزهای ایران حرفی برای گفتن داشته باشه .البته من نمی‌خوام بحث کنم که این خواسته معقول هست یا اینکه ما تواناییش رو داریم یا نه. اما میشه قوت این خواسته رو احساس کرد . اما از نظر فنی می شه این نکته رو یادآوری کرد که طی این سالها دقیقا آثاری مورد توجه دیگر کشورها قرار گرفته که از زبان حرکت و رقص آئینی در آثارشون استفاده  .این به دلیل اونه که حرکت و رقص یک زبان گویا و بین المللیه که می تونه با هر نژاد و قومی ارتباط برقرار کنه و بی شک راز بین المللی شدن بقیه تئاتر های هرمزگان اتکا به تکنیک های بصری و حرکتیه. در مطالب بعدی بیشتر در مورد تکنیک های حرکتی و مبانی حرکت شناسی روی صحنه بحث خواهم کرد   چرا که مطلب وبلاگی طولانی از حوصله وبلاگ خوانان خارجه .البته پیشنهاد می کنم جلساتی برای بررسی تکنیک های نوین حرکتی به عنوان بازیگران جدید تئاترها در بین هنرمندان تئاتر برگزار بشه. در پایان امیدوارم تلاشهای پشتکوهی و استمرار حضورش در تهران باعث بشه حداقل با تعداد روزهای کمتر اجرای عمومشون در شهر آوینیون محقق بشه .  

 

15h45    
duration: 75min

add to cart

(THEGARAGE INTERNATIONAL )

du 15 au 29 July
price: 15€
OFF pass price: 10.5€

Théâtre

Macbeth de Zar

Ebrahim Poshtkohi
William Shakespeare

بزرگداشت ابراهیم منصفی سال1390

پنج‌شنبه آخر هفته شبی بود پر از ترانه و موسیقی و بحث علمی و فرهنگی با حضور جوانان و پیشکسوتان و صاحب‌نظران و همه اینها به بهانه رامی. نشست بررسی ترانه و موسیقی رامی با همکاری جمعی از اهالی موسیقی و ادبیات و ... با هدف بررسی علمی و فنی آثار منصفی برگزار شد . این برنامه در سه بخش اتفاق افتاد :1- پنل تخصصی ترانه 2- پنل تخصصی موسیقی 3- اجرای موسیقی .اتفاق جالب توجه در این برنامه و نکته تمایز اون از برنامه‌های‌ سابق وجود دو پنل تخصصی ترانه و موسیقی بود که صاحبنظران در این دو حوزه با آرایی گاها متفاوت و در قالبی تخصصی به بررسی و نقد ترانه‌ها و موسیقی ابراهیم منصفی پرداختند .محمد ذاکری با مطلب " اهمیت منصفی بودن " به شکی شیوا و با ریتمی متناسب منصفی را به عنوان یکی از افرادی که در شکل دادن به حافظه فرهنگی ما بندری‌ها موثر بوده معرفی کرد و اون رو به عنوان یکی از معماران هویت هرمزگانی مطرح کرد . یدا... شهرجو  با مطلب " تلفیقی از عشق و اعتراض " که با خوانش آقای انصاری ارائه شد بر جنبه اجتماعی یکی از ترانه‌های منصفی تاکید کرد .هومن کرمی با مطلب " رونوشت بدون اصل نیست "جایگاه منصفی در رسانه و جامعه ایرانی رو در زمان حال یادآوری کرد و خاستار اقدامی اساسی در مسیر پاسداشت این شخصیت‌های فرهنگی شد . در بخش تخصصی موسیقی هم آقای امینی با بررسی اجمالی موسیقی منصفی از دو جنبه آثار اون رو بررسی کرد اول جنبه موسیقیایی آثار و دوم شخصیت آهنگساز و ترانه‌سرا.البته اجرای آهنگ‌هایی از ابراهیم منصفی که توسط هنرمندان جوان و پیشکسوت و حتی بعضی از هنرمندان بین المللی‌مان صورت گرفت هم بخش جذابی از مراسم بود .اما مهمتر از همه اینها تقدیر از مردی بود که در تمام دوران رشد و نمو  شخصیت فرهنگی منصفی در سایه حضور داشته و چه در زمان حیات منصفی و چه پس از مرگش در جهت معرفی او سهمی بسزا داشته ؛بله اون شخص کسی نبود جز " حسام الدین نقوی " و واقعیتی که باعث این اتفاق بی‌سابقه شد توجه به این مسئله بود که همیشه در طول تاریخ در کنار شخصیت‌های بزرگ و تاثیرگذار افرادی بوده‌اند که ارزش تلاش اونها در شکل گیری این شخصیت‌ها‌ی فرهنگی باید مورد توجه قرار بگیره . به امید روزی که اهمیت این نکته درک بشه که هر شخصیت فرهنگی برآیند یک حرکت و جریان جمعی و گروهیه و این تلاش یک گروهه که در کنار نبوغ یک فرد منجر به اتفاق بزرگ می‌شه. 

در همین باره:  سیاورشن       جغد بندری    

عکس: امیر مینابیان