که آه... 

از سینه ات

سنجاق را که بال می دهی

آینه زرد می شود

و اتاق مست بلوغ تو

ببوس  

پیشانی ام را

تا آواز دهم

که آه ، سوختم

که آه...

از داغ بردگی ات

 اذازلزله الارض زلزالها

و من رقصان

سرخ می شوم

 از داغ بوس بردگی ات

و آواز می دهم

که آه...

که آه...