بوی ماه مهر به رنگ لبان تو آغشته است
و سنگ فرشگاه دانش به بوی همه چیز و هیچ
ومیله ها تصویر سه در چهاری از تو را درخود دارند.
و سه چها بار است که تصویر تو خواسته از ذهنم پاک شود
به میله بوسه می زنی
و نگاهت تا آسمان می رود
اماپارازیت نگاهشان
آسمان را هم از دسترس خارج کرده
و خارج کرده مرا از این ته ران
کاش پشت میله های میلاد میلولیدی
از درد زمین این زمان
می پوسیدی
به آسمان تو نگاه مر کردم
و میلاد خدا را و تو را ....